κρατόδετος

κρατόδετος, -ον (Α)

(κατά τον Ησύχ.)

1. αυτός που δένεται στο κεφάλι

2. «κρατόδετον

σφενδόνην δεδεμένην τὰ γὰρ ἄκρα τῆς σφενδόνης κεφαλὰς ἐκάλουν».

[ΕΤΥΜΟΛ. < κράς, κρατός (ὁ/ἡ)) «κεφάλι» + δετός].